‘Her yönüyle Otizm’ semineri cumartesi günü saat 13.00’da Silivri Çeşmeli Köşk Otel’de gerçekleşti. Otistik çocuklar ve ailelerine verilen seminere konuşmacı olarak İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Doktoru Alper Alnak katıldı. Silivri Samsunlular Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği Başkanı Bilhan Ahçıoğlu’nun konuşmasıyla başlayan program, Dr. Alnak’ın otizmli çocuklar hakkında verdiği bilgiler ve toplumda bilinen yanlışlıklar ile ilgili konularla devam etti.

Seminere Gelişim Uzmanı Cenk Sabuncuoğlu da katıldı.  

‘OTİZM YÜZDE BİN ARTMIŞ DURUMDA’

‘Otizm yaşamın ilk 3 yıl içinde ortaya çıkar’ diyen Dr. Alnak, “Hastalık anne karnında başlar ve yaşam boyu devam eder. Doğan 88 çocuktan biri otizmli olarak doğuyor. Bu sayı günümüzde artık 68’lere kadar düşmüş durumda. Otizm tüm dünya da yüz de bin arttı. Bu da doktorları ve bilim adamlarını harekete geçirdi. Ciddi araştırmalar yapılıyor ancak henüz nedeni ile ilgili net bir sonuç yok. Otizm için en yüksek ihtimal, genetik olarak gösteriliyor. Bunlar gibi hastalığın nedeni olabilecek çok şeyden bahsediliyor. Bu da demek oluyor ki otizmi tek bir şey yapmıyor. En önemli olan şey erken tanı. Otizme erken müdahalede bulunulursa, çocuk daha fazla çevresiyle uyum içinde olur” şeklinde bilgiler verdi.  

‘KORKUNÇ OLMADIĞINI GÖSTERİN’

Otistik çocukların gelişiminden, konuşma evresinin gecikebildiğinden ya da hiçbir şekilde konuşamayacakları hakkında da bilgi veren Dr. Alnak, seminer sonunda ailelerin sorularına yanıt verdi. Dr. Alnak’ta soru-cevap bölümünde İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Doktoru Süleyman Çakıroğlu da eşlik etti. Dr. Çakıroğlu, ailelere çocukların korktukları bazı şeylerin aslında korkunç olmadığını gösterin uyarısında bulundu.
Program sonunda katkılarından dolayı Dernek Başkanı Bilhan Ahçıoğlu, Dr. Alper Alnak’a ve Korhan Berktaş’a teşekkür plaketi takdim etti. Seminer çekilen hatıra fotoğrafının ardından son buldu. 

OTİZM NEDİR?

Otizm üç yaşından önce başlayan ve ömür boyu süren, sosyal etkileşime ve iletişime zarar veren, sınırlı ve tekrarlanan davranışlara yol açan beynin gelişimini engelleyen bir rahatsızlıktır. Bu belirtiler otizmi, Asperger sendromu gibi daha hafif seyreden otistik spektrum bozukluğundan (OSB) ayırır. Otizm kalıtımsal kökenlidir ancak kalıtsallığı oldukça karmaşıktır ve OSB’nin kökeninin çoklu gen etkileşimlerinden mi yoksa ender görülen mutasyonlardan mı kaynaklandığı çok açık değildir. Nadir vakalarda, doğum sakatlıklarına neden olan etmenlerle yakından bağlantılıdır. Diğer görüşlere göre ise çocuklukta yapılan aşılar gibi nedenler tartışmalıdır ve aşı kökenli varsayımların ikna edici bilimsel kanıtları yoktur. Yakın dönem araştırmaları otizmin prevalansını 1.000 kişiye bir ya da iki vaka olarak tahmin eder, aynı araştırmalardaki tahminlere göre OSB yaklaşık 1.000 kişide altı vakadır ve erkeklerde rastlanma oranı kadınlara göre 4,3 kat daha fazladır. Otizm vakalarının sayısı 1980’lerden beri oldukça fazla oranda artmıştır. Bunun nedeni kısmen tanı koyma yöntemlerindeki değişikliklerdir; gerçek prevalansın artıp artmadığı anlaşılamamıştır.

Otizm beynin birçok kısmını etkiler ama bu etkinin nasıl geliştiği çok iyi anlaşılamamıştır. Ebeveynler genellikle çocuklarının yaşamının ilk iki yılında belirtileri fark eder. Erken davranışsal ya da kavrayışsal müdahaleler çocukların kendine bakabilme yetisi ile sosyal ve iletişimsel yetiler kazanmasına yardımcı olabilir. Otizmin çaresi yoktur.[8] Otistik çocukların çok azı erişkin olduktan sonra bağımsız yaşamakta, bunlardan bir kısmı bunda başarılı olabilmektedir. Bazılarının otizme bir çare aradığı, diğerlerinin de otizmin bir bozukluktan çok bir durum olduğuna inandığı bir otistik kültür ortaya çıkmıştır.